แรกเริ่มดวงจิตดวงวิญญาณของแม่
จะมาหาในตอนกลางคืน ในวันโกณ วันพระ
เวลาสักประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ เรามักจะนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์
โต๊ะคอมฯ ที่ใช้ทำงานจะอยู่ใกล้กับประตูทางเข้าห้องนอน สามารถรับรู้โดยการ
สัมผัสด้วยกลิ่น (เหมือนกับกลิ่นหนูตาย) ในตอนแรกเราก็คิดว่ามีหนูมาตายแถวนั้น
กลิ่นนั้นมากระทบจมูกประมาณสิบกว่านาทีได้ ก็ได้ลุกจากเก้าอี้แล้วมองหาอยู่
ตามซอกตามมุมในห้องนั้นก็ไม่เห็นอะไร?แล้วกลิ่นนั้นก็หายไป... ในคืนต่อมาเวลา
ประมาณเท่าเดิมก็ได้กลิ่นนั้นอีก เราเริ่มเอะใจแล้วว่ามันไม่ใช่กลิ่นหนูตายเสียแล้ว
หันไปมองปฏิทินที่ติดอยู่ข้างผนังห้อง ก็จึงรู้ว่าเป็นคืนวันพระ...นั่นเอง !!
เมื่อเรากลับมานั่งที่โต๊ะคอมฯ อีกครั้ง ! กลิ่นนั้นก็ได้หายไป ! ลองหันหน้าไปมา
สูดกลิ่นดูก็ไม่ได้กลิ่นอะไร? พอถึงวันโกณสัปดาห์ต่อมา ขณะที่นั่งอยู่โต๊ะคอม
กลิ่นนั้นก็มาอีกครั้ง ! ทีนี่้เรามั่นใจแล้วว่าต้องเป็นวิญญาณของแม่มาหาแน่ๆ...
ยังจำที่แม่พูดไว้กับเราว่า " แม่ก็จะเฝ้ามองเราอยู่..! "
จึงไม่พลาดโอกาสนั้นตั้งจิตพูดคุยกับดวงจิตแม่ทันที !
(รีบพูด ! .....ก่อนที่กลิ่นนั้นจะหายไป)
โดยบอกดวงจิตของแม่ว่า"แม่อย่าห่วงอะไร..ทุกคนอยู่สุขสบายดี" ขอให้แม่
ไปสู่สุขคติ อยู่ในภพภูมิที่ดี แล้วเราก็ได้อธิษฐานแผ่บุญกุศลที่ได้ทำมา..ฯลฯ ให้
แก่ดวงจิตดวงวิญญาณของแม่...กลิ่นที่ได้สัมผัสรู้นั้น มันทำให้เรารู้สึกปวดหัวมาก
กลิ่นที่มาสัมผัสนั้นน่าจะมาจากกลิ่นกายเดิมที่ยังไม่หมด !
ซึ่งในขณะนั้นแม่ได้ป่วยหนักจากโรคร้าย ซึ่งมาเป็นและรู้ตอนใกล้จะเสียชีวิต
ประมาณ 2-3 เดือนเท่านั้นเอง แต่ลูกๆไม่ได้บอกถึงโรคนี้ให้แม่รับรู้ เกรงว่าแม่
จะหวั่นกลัว ! จนขวัญเสีย พวกเราเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจจนกระทั่งแม่ได้จากไป !
ตอนหลังๆ ดวงจิตแม่มาหาเราบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นวันธรรมดา วันโกณ วันพระ
ช่วงเวลาประมาณนั้นเราก็ได้กลิ่น ! อาจจะเว้นไปซักสามสี่วัน สังเกตุดูจะเป็น
ไปตามพฤติกรรมของแม่ที่ชอบทำ ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่นั่นเอง จนกระทั่งถึง
วันคล้ายวันเกิด+ครบปีที่แม่จากไป เมื่อต้นเดือนสิงหาคมนี้ จึงได้ไป
ทำบุญใหญ่หลายแห่ง @ที่ศาลเจ้าทำบุญโลงศพ และบริจาคโลหิตที่กาชาด
เพื่อ..... "อุทิศส่วนกุศลผลบุญนั้นให้แม่"
*~~~จงได้พบกับความสุขในสัมปรายภพ~~~*****
